skamieniałości

skamieniałości
{{stl_51}}{{LABEL="twpldeskamieliny"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}skamieliny{{/stl_39}}{{stl_41}} f/pl (G -){{/stl_41}}{{stl_7}},{{/stl_7}}{{stl_3}} skamieniałości{{/stl_3}}{{stl_41}} f/pl (G -i){{/stl_41}}{{stl_5}} GEOL{{/stl_5}}{{stl_7}} Fossilien{{/stl_7}}{{stl_41}} n/pl{{/stl_41}}{{stl_7}}, Versteinerungen{{/stl_7}}{{stl_41}} f/pl{{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • fosylia — blp, lm D. fosylialiów paleont. «szczątki organizmów z minionych epok geologicznych, także ślady ich działalności (np. ślady pełzania, drążenia, odciski stóp) zachowane w skałach; skamieniałości» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • fosylizacja — ż I, DCMs. fosylizacjacji, blm paleont. «procesy powstawania skamieniałości, polegające na przemianie organicznej szczątków roślin i zwierząt w nieorganiczne składniki skorupy ziemskiej» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • geochronologia — ż I, DCMs. geochronologiagii, blm «dział geologii zajmujący się rachubą czasu i datowaniem zjawisk w historii kuli ziemskiej» ∆ Geochronologia względna «dział geologii zajmujący się określaniem wieku warstw skalnych i czasu trwania procesów… …   Słownik języka polskiego

  • konularia — ż I, DCMs. konulariarii; lm D. konulariarii (konulariaryj) paleont. konularie «wymarłe bezkręgowce morskie o stożkowatej wapienno fosforanowej skorupce, tworzące skamieniałości z okresu od kambru do triasu» ‹n. łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • mikropaleontologia — ż I, DCMs. mikropaleontologiagii, blm «dział paleontologii zajmujący się badaniem skamieniałości organizmów roślinnych i zwierzęcych mikroskopijnej wielkości w osadach skalnych; ma zastosowanie w stratygrafii oraz w poszukiwaniach ropy naftowej i …   Słownik języka polskiego

  • przewodni — 1. «prowadzący do celu, wskazujący kierunek działania, dążenia do czegoś; będący motywem postępowania, działania; główny, zasadniczy, dominujący» Nić przewodnia intrygi, kryminału. Myśl przewodnia utworu literackiego. ∆ biol. Organizmy przewodnie …   Słownik języka polskiego

  • stratygrafia — ż I, DCMs. stratygrafiafii, blm geol. «dział geologii historycznej, zajmujący się ustalaniem kolejności zalegania warstw skalnych i określaniem wieku skał, głównie na podstawie zawartych w nich skamieniałości» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • paleobotanika — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. paleobotanikaice, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nauka badająca skamieniałości roślin żyjących we wcześniejszych epokach dziejów Ziemi {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skamieniałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. skamieniałośćści, geol., zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowane w skale szczątki dawnych organizmów zwierzęcych, roślinnych lub ich ślady : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skamieniałości z karbonu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stratygrafia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} dział geologii historycznej obejmujący badanie wieku warstw skalnych na podstawie kolejności ich zalegania i występujących w nich skamieniałości {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”